8. – Οικονομικός απολογισμός
Είναι αξιοσημείωτο ότι σε όλες τις περιπτώσεις, τουλάχιστον στις ελληνικές Πόλεις με δημοκρατικά  καθεστώτα, οι δημόσιες δαπάνες παρακολουθούνταν στενά από τις Αρχές. Για τον σκοπό αυτό είχε αναπτυχθεί ένα λεπτομερές λογιστικό σύστημα. Τον διαρκή έλεγχο των οικονομικών ασκούσε ένα πρόσωπο που λεγόταν: Κατάλογος (στην Επίδαυρο), Απόλογος (στη Θάσο), ή Λογιστής (στην Αττική).
Το πρόσωπο αυτό εκπροσωπούσε τη βουλή και εκτελούσε τα σχετικά καθήκοντα μόνον για έναν μήνα! Και το όνομά του αναφερόταν πάντοτε στους γραπτούς τελικούς λογαριασμούς του δημοσίου έργου.
Αυτοί οι λειτουργοί ήλεγχαν τα οικονομικά όλης της Πόλεως. και δεδομένου ότι η χρηματοδότηση όλων των δημοσίων έργων γινόταν από την Πόλη, η διαδικασία του ελέγχου περιλάμβανε και τις δαπάνες των έργων αυτών. (*) 1 μνα = 100 δραχμαί (σχεδόν μισό κιλό άργυρος)

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι όλες οι πληρωμές από την Επιτροπή διαχείρισης χαράσσονταν σε ‘λίθινα αρχεία’ τα οποία παρέμεναν σε κοινή θέα για πάντα, κατά τη διάρκεια της κατασκευής αλλά και μετά. Στην Εικ. 8 παρουσιάζουμε τη θέση στην οποία ήταν εντοιχισμένα τα αρχεία αυτά σε ένα
χώρισμα του Ερεχθείου (Κριτζάς, p. 59). Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ακόμη και τα μικροποσά (3 οβολοί = 0,3 δραχμές) καταγράφονταν συστηματικά (π.χ. πληρωμή εργατών για την αφαίρεση μιας σκαλωσιάς από το Ερέχθειο, l. 155) – άλλη μια ένδειξη του ‘ήθους’ της διαχείρισης δημοσίων έργων στην Αρχαία Ελλάδα.

9. - Συμπέρασμα
Με βάση τις άφθονες γραπτές μαρτυρίες, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι στην Αρχαία Ελλάδα δεν ήταν μόνον η Τεχνολογία πολύ προχωρημένη, αλλά και η πρακτική της εφαρμογή στα δημόσια έργα γινόταν προσεκτικά και με καλή χρήση των τότε γνωστών μεθόδων ως προς τη διαχείριση, τη χρηματοδότηση και τη διασφάλιση ποιότητας. Και είναι ίσως παρήγορο να παρατηρήσει κανείς ότι η κλασική ευρωπαϊκή κουλτούρα της Αρχαίας Ελλάδας είχε να παρουσιάσει ένα φάσμα επιτευγμάτων σχετικά ευρύτερο από ό,τι άλλοι προγενέστεροι πολιτισμοί.

Κατάλογος Επιγραφών στις οποίες έγινε παραπομπή
1.- Αποχετευτική τάφρος, Αμφιαράειο, Αρωπός,
Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιώς, A 291.
2.- Γέφυρα Ρειτού, Ιερά Οδός,
Αρχαιολογικό Μουσείο Ελευσίνος, 5093
3.- Θόλος της Επιδαύρου,
Αρχαιολογικό Μουσείο Επιδαύρου
4.- Σκευοθήκη Πειραιώς,
Επιγραφικό Μουσείο, Αθήνα, EM 12538
5.- Ερεχθείον, Ακρόπολις των Αθηνών
Επιγραφικό Μουσείο, Αθήνα, EM 6667
6.- Τελεστήριον, Ελευσίνα,
Αρχαιολογικό Μουσείο Ελευσίνος, 5040
16ο Συνέδριο Σκυροδέματος, ΤΕΕ, ΕΤΕΚ, 21-23/10/ 2009, Πάφος, Κύπρος 8
7.- Αποστράγγιση Λίμνης Πτεχών
Επιγραφικό Μουσείο, Αθήνα, EM 11553
Οι επιγραφές αυτές παρουσιάζονται και σχολιάζονται στον Κατάλογο της
Έκθεσης για την Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία (επιμ. Θ. Π. Τάσιος, Αθήνα, 2002),
που περιλαμβάνει σχετικά κείμενα των Χ. Κριτζά, Ζ. Καράπα και Μ. Τσούλη.
Το σχέδιο της σήραγγος της Σάμου είναι του H. Kienast.